DMAIC is de afkorting die gebruikt wordt om verschillende projectfasen binnen een verbeterproject (of six sigma project) te beschrijven: define (definitie), measure (meet), analyze (analyse), improve (verbeter) en control (beheers). Ook in het Nederlands worden de Engels benamingen voor de fase aanduiding gebruikt. Ik zal daarom ook in dit schrijven over het algemeen de Engelse woorden gebruiken.
In de define fase worden de verwachtingen van het project geconcretiseerd. Hier wordt de project charter gedefinieerd welke informatie als scope, planning en verwachte resultaten worden beschreven.
In de measure fase wordt een meetsysteem opgezet om voortgang van de gekozen parameters te kunnen meten en de verwachtingen van de klant beter te begrijpen. Hoe meten we het succes van dit project? En welke data is nodig om verbeteringen te kunnen definiëren?
Dan volgt de analyze fase waarin de verzamelde data wordt geanalyseerd. Waar presteren we onder de maat en hoe kunnen we die prestatie verbeteren? Visgraat diagrammen en een 5x waarom analyse zijn een aantal mogelijkheden om te onderzoeken wat de hoofdoorzaak is voor het in de gekozen probleem, zodat de juiste maatregelen gedefinieerd kunnen worden. Dit is ook de fase van het project waar bij complexe projecten waarvan de grondoorzaak niet gemakkelijk te identificeren is statistiek aan te pas komt.
De volgende stap is de improve fase, waarin gevalideerde verbeteringen worden gerealiseerd. Voor elke actie die wordt uitgezet moet door middel van de in de measure fase gedefinieerde meetwaarden bewezen worden dat actie tot verbeteringen gevoerd heeft. Het A3 denken is een methode die kan helpen de juiste acties uit te zetten. Statistische Procescontrole (SPC) is een methode die kan helpen om de verbeteringen zichtbaar te maken.
De laatste project fase is de control fase, waarin de verbeteringen worden gedocumenteerd in standaard operating procedures om zeker te zijn dat de nieuwe manier van werken wordt vastgehouden, en wordt gekeken of er mogelijkheden zijn om de behaalde resultaten in andere gebieden te kunnen kopiëren.
Wanneer je mensen naar hun ervaring met Six sigma vraagt, komt vaak het antwoord dat het IETS MET BELTS te maken heeft.
Termen als Yellow Belt, Green belt en Black Belt worden gebruikt binnen de six sigma gemeenschap om verschillende niveaus van project complexiteit te beschrijven die een persoon kan uitvoeren.
De complexiteit heeft in dit geval vooral te maken met het niveau van statistiek dat nodig is om te valideren of een bepaalde oorzaak van een probleem ook daadwerkelijk een oorzaak is. Onafhankelijk van het niveau van de statistiek hebben alle six sigma projecten binnen een productieomgeving de hierboven beschreven 5 fasen: Define, Measure, Analyze, Improve en Control.
Bij yellow belt projecten komen weinig tot geen statistische toetsen te pas. In deze projecten worden oorzaken gevonden door middel van observeren, brainstorming, en het experimenteren met tegenmaatregelen tot dat het probleem daadwerkelijke opgelost is.
Bij Green belt en Black belt projecten is het probleem minder eenvoudig te begrijpen, en heeft het team meer houvast nodig om de oorzaken van het probleem te vinden en de tegenmaatregelen te definiëren dan te observeren. Hiervoor kunnen een verscheidenheid aan statistische toetsen worden gebruikt.
Figuur 1: Meerdere X variabelen beïnvloeden Y
Figuur 1 geeft de complexiteit van een gemiddeld green- en black belt probleem visueel weer. We zijn geïnteresseerd in het beïnvloeden van een outputwaarde Y, waarvan de waarde varieert. Daarnaast zijn er meerdere mogelijke X variabelen, zes in dit geval, die elk ook hun eigen variatie hebben. Het is de taak van het projectteam om uit te vinden welke van de X-variabelen, of welke combinatie van X-variabelen, het team moet beïnvloeden om een verbeterde, minder variërende Y waarde te verkrijgen. Het is onmogelijk om aan de hand van observeren deze ideale instelling te voorspellen zonder de hulp van statistiek. De statistische toolbox van de green belt kan hierbij helpen.
Sommige bedrijven combineren six sigma met lean in hun training, (onder de noemer ‘lean six sigma’) waardoor er naast de statistische tools ook lean tools getraind worden. Hoe breder de training wordt, hoe minder diepgang je de deelnemers kunt trainen.
Ga verder naar:
